Proclamatie van de Republiek
Het Voorlopig Bewind (Duits: Interim Regierung) was een Duitse regering tussen 11 oktober 1918 en 1 januari 1919. Het Voorlopig Bewind stond onder leiding van de Pruisische landsheer en beroepsmilitiar Otto von Schecklenburg (WO1) en was een tussenregering tussen het ingestortte keizerlijke bewind en de nieuwe Republiek Duitsland (WO1).
1. Ontstaan van het Voorlopig Bewind[]
Op 5 oktober vaardigde Kaiser Wilhelm orders uit aan het reserveleger (Duits: Ersatzheer). Dit leger van 350.000 man moest naar Frankrijk om daar een offensief in de Vogezen te ondernemen tegen Náncy. De opperbevelhebber van het Ersatzheer, generaal Ludwig Kirchener (WO1) weigerde. Zijn leger was gedemoraliseerd, haar bewapening verouderd en haar training onvoldoende, aldus Ludwig in een schriftelijke verklaring aan de Kaiser. Wilhelm - razend van woede - beval de 37.000 man die in Berlijn waren gelegerd om Ludwig Kirchener te arresteren. Echter, de Ersatzheer nam het voor haar bevelhebber op en richtte barricades op. De situatie was uiterst gespannen. In deze padstelling probeerde de socialisten te bemidellen. Sinds de verkiezingen van 1917 hadden de socialisten de meerderheid in de Reichstag. Voorman Otto Krenz (WO1) sprak met Ludwig Kirchener en diens officieren over de situatie. Ze kwamen overeen dat het keizerlijke bewind voor Duitsland een slechte uitwerking had en stelden de Verklaring van Potsdam (WO1) op waarin ze Wilhelm vroegen af te treden. In de Reichstag was een nipte meerderheid (79 voor - 71 tegen) voor deze verklaring. De Kaiser werd door de Ersatzheer opgepakt en het land uitgezet naar Nederland. De militair Otto von Schecklenburg (WO1) nam de macht over van de Kaiser.
2. Het bewind[]
Von Schecklenburg, Kirchener en Krenz begonnen onderhandelingen met de Geallieerden (WO1) om een wapenstilstand. Ze namen reeds enkele maatregelen: de Duitse U-boten werden van de Atlantische Oceaan terugetrokken, Berlijn erkende de Belgische regering weer en de stad Cambrai werd ontruimd. Het Duitse leger steunde deze acties.
Nieuwe Duitse wapeninsigne
In Duitsland zelf werden een aantal hervormingen doorgevoerd:
- het Pruisische militarisme werd aan banden gelegd (Pruisische officieren moesten eed van trouw afleggen op de grondwet)
- de nationalistische propaganda werd gestaakt
- de militaire steun aan Bulgarije werd per direct opgezegd
- het miltiaire "Ädler" symbool werd vervangen
Otto Krenz - benoemd tot opperste bevelhebber van het Duitse leger - hernoemde het leger formeel tot Reichswehr (WO1) (Nederlands: Landmacht), daarmee brekend met een oude Duitse militaire traditie. Dit leverde onder de nationalisten, militairen en de rechtsere liberalen veel verzet op tegen het Voorlopig Bewind, dat het in de maand december hard te verduren kreeg: in verschillende grote steden en kazernes braken opstanden uit. Een deel van het leger trok haar verklaring van loyaliteit terug. Von Schecklenburg maakte nu snel een einde aan de hervormingen. Een zware militaire nederlaag in België werd hem aangerekent (zie: Slag om Doornik (WO1).
3. De Republiek[]
Von Schecklenburg had ondertussen een samenwerkingsakkoord bereikt met de liberalen en protestanten. Zo baande hij de weg tot een democratie in Duitsland. In februari 1919 werden verkiezingen gehouden waar de liberalen en katholieken als grote overwinnaars uit kwamen. Von Schecklenburg trad af en hief daarmee het Voorlopig Bewind op. Reeds twee dagen later werd de Republiek Duitsland een feit en begon men onderhandelingen met de Geallieerden over een definitieve vrede.