Uchronie Wiki
NVA neu 1 DW Kultur 561151g-1-

Oost-Duitse parade

Het Duitse Nationale Volksleger was het staande leger van de Duitse Volksrepubliek (Koude Oorlog). Dit communistische leger werd in 1955 opgericht onder leiding van generaal Ernst Grömm. Het was de tegenhanger van de NAVO-troepen in West-Duitsland en werd gesteund door het Russische 8e leger.

Het Duitse Nationale Volksleger telde op haar piek (de jaren 1965-1975) ruim 400.000 man met een sterk ondersteunend tankwapen. Het was een van de beste legers van Oost-Europa en stond bekend om de harde dicipline die gehandhaafd werd door de generaals en commisarissen. De soldaten waren verdeeld over 12 basis verspreid langs de grenzen met West-Duitsland en West-Berlijn, waar een constante militaire druk werd gehandhaafd.

Onderdelen van het leger[]

Het Duitse Nationale Volksleger werd in 1957 ingedeeld in vier onderdelen:

Oost-Duitse Wapenembleem

Oost-Duitse Militaire Embleem

  • De Landmacht (Nationaler Landeswehr)
  • De luchtmacht (Nationaler Luftflotte)
  • De marine (Nationaler Marine)
  • Rode Garde (Rote Wehr )

De Landeswehr was verreweg de grootste militaire eenheid met 280.000 man actieve dienst. Daarnaast had de Landeswehr de toegang tot de 700 tanks van Oost-Duitsland en de 9 artillerieregimenten. De Landeswehr had tevens tot taak rust en orde in de grote steden van Oost-Duitsland te handhaven in tijden van opstand.

De Luftflotte telde op haar piek 450 moderne toestellen, waarvan er 200 bommenwerpers waren. De Luftflotte had haar basis op vliegvelden in Erfurt, Rostock en Oost-Berlijn. De Luftflotte bewaakte het Oost-Duitse luchtruim en heeft in de periode 1955-1980 ruim 34 vijandige vliegtuigen neergeschoten (waarbij men zelf 6 toestellen verloor).

De Marine bestond uit enkele moderne Duitse kustschepen, drie kruisers uit de Tweede Wereldoorlog en een koopvaardijvloot van 21 ton. Hiermee werd voornamelijk handel gedreven op de Oostzee met de Sovjet-Unie en Polen en met Cuba en Afrikaanse landen. De Marine had tevens de taak van kustbewaking en het verhinderen van vluchtelingen die over zee naar Denemarken of West-Duitsland probeerden te ontsnappen.

De Rode Garde (Rote Wehr) was een 25.000 man tellende elite-groepering binnen het Duitse Nationale Volksleger. Het bestond uit harde communisten met een kern van stalinisten en partijleden die het socialisme moesten verdedigen tegen binnenlandse vijandigheid. Hiermee hadden ze de macht om mensen te doden, te martelen en op te pakken. De Rode Garde stond onder direct bevel van de Premier en leidde in 1980 de Kanseliersputsch. Na de hereniging werd ze ontbonden, haar leden verspreid over verschillende onderdelen.