De Slag om Doornik (Tournai) (11 december 1918 - 14 december 1918) was een van de laatste grote veldslagen van de Eerste Wereldoorlog aan het westfront. De Slag om Doornik was een Engels-Frans initiatief om via de veroverde stad Lille door te stoten naar Brussel. Daarvoor moest ze echter het Duitse 11e leger verslaan, dat in Henegouwen gelegerd was en zich langzaam op de Dijle terugtrok.
1. Orcq[]
Medio december 1918 hadden de Duitsers in Henegouwen 180.000 soldaten die samen met 11e leger vormden onder Kurt Josef Schleck. Schleck was een beroepsmilitair die nog in de Frans-Duitse oorlog had gevochten en weerde zich kranig tegen hevige Geallieerde aanvallen rondom Mouscron. Hij kreeg van het opperbevel in Luik toestemming zich terug te trekken op Doornik, dat hij moest proberen te behouden. Tegenover hem stonden 100.000 Engelse soldaten onder Cloud Smith en 90.000 Franse troepen van het 14e leger (operatiegebied Artois) van generaal-majoor Louis Campré. De Geallieerden hadden bovendien meer kanonnen en verkenningsvliegtuigen die vanaf Cambrai opstegen.
Op 11 december deden 40.000 Fransen een aanval op de Duitse bunkers rondom Orcq, een voorstad van Doornik. De Duitsers wisten met bajonetten, kanonnen en mijnen stand te houden en de aanvallen af te slaan. Laat die avond begonnen de Engelsen de stellingen met zware artillerie te beschieten. Die nacht deden 7000 Engelse "Scouts of Wales" een aanval op de stellingen, waarbij twee loopgraven werden veroverd. De volgende morgen vonden de Duitsers dan ook Engelse infanterie binnen haar linie. Een nieuwe Franse aanval deed Schleck besluiten zich uit Orcq terug te trekken op 12 december. Hij had 4000 man verloren, de Geallieerden 5800.
2. Operation Battle Axe[]
Diezelfde 12 december kreeg de 18e Britse caveliersdivisie van James McDonald orders om in het noorden de Duitse linie rondom Froyennes te veroveren en daarna door te stootten naar de rivier. Zijn aanval begon om 18:00 met een bombardement, waarna de infanterie op de Duitse loopgraven af stormden. De aanval werd bloedig afgeslagen en de Duitsers openden een tegenaanval, die echter al snel brak door gebrek aan wapens en een zwak moreel. Generaal Campré zag dit in en zond McDonald 2000 Franse soldaten ter versterkingen van zijn volgende aanval. Deze werd een succes, en in de avond van 13 december werd de rivier bereikt en daarmee 20.000 Duitsers van hun hoofdmacht in Doornik afgesneden. 17.000 van hen wisten zich vechtend terug te trekken over de brug bij Kain.
3. De slag om Doornik[]
Schleck verdedigde nu Doornik zelf. De zuidelijke arbeiderswijk ging in vlammen op en hevige straatgevechten vonden plaats. De eerste dag al vonden ruim 5600 soldaten de dood, waarvan er 2000 Duitsers waren. Schleck raakte door zijn voorraden heen en vroeg Luik om meer, maar deze kreeg van het Voorlopig Bewind geen nieuwe orders los. In Duitsland zelf werd Doornik al als verloren beschouwd, maar Schecklenburg verzuimde dit door te seinen.