Dit verdrag voorziet in het recht van elke Zuid-Europeaan die door de Osmanen gedwongen heeft moeten verhuizen en diens nakomelingen op terugkeer naar het land van herkomst. Ook werd er in afgesproken dat elk land twee nationale talen zou hebben: de taal van het land voor de grote Europese oorlog en de grootste pidgintaal die in dat land is ontstaan. Die laatste taal werd ook de werktaal van het betreffende land, omdat dat overal de meest gesproken taal was. Alle talen die in één van de landen die het verdrag ondertekenden tot nationale taal waren, kregen de status van officiële (minderheids-)taal in de andere landen.
| Dit artikel van de timeline De Drie Tijden is een beginnetje.
|