Czarna straż- Wspólnota powołana w 1345 w Kartagenie. Zakładała utworzenie katolickiego państwa w Grenadzie, które miało zniszczyć rosnacych tam ponownie w siłę Maurów. Wszystko zaczęło się od porażki Bizancjum w II Wojnie Południowej, rosnącej potęgi Turków i śmierci Ruggiero Srebrnego Języka- czyli upadku potęgi katolickiej na południu Europy. Przywódcą wspólnoty został Cid Mistrz organizując bunt w Grenadzie. Zebrał około 200 000 wojowników w pierwsze 3 lata i w 1350 zajął Miasto Grenada. Walka z Maurami postępowała aż do 1360, kiedy to Piotr IV widząc w państwie zagrożenie zdelegalizował je. Jego członkowie zabarykadowali się w Kartagenie i przez następne kilkadziesiąt lat utrzymywali okoliczne tereny. Nie doczekali czasów rekonkwisty i Króla Ferdynanda, a więc szansy na odzyskanie chwały i w 1440 Czarna Straż upadła.
Czarni Strażnicy[]
Elitą wspólnoty byli Czarni Strażnicy- Dziedzictwo Joannitów. Ubrani w czarne peleryny i zbroje płytowe- a pod spodem kolczugi na Gambesonach oraz noszący miecze półtoraręczne stanowili zagrożenie dla Maurów, którzy nosili przeważnie skórzane lub łuskowe pancerze. Nie obawiali się strzał wroga, ani cięć szabl- łamały się one na pancerzach tych dzielnych wojaków. Ich zbroje, zrobione z tajemniczej stali której wyrób do dziś pozostaje zagadką wzbudzały u wroga trwogę.
Czarny Strażnik
Na głowie ich spoczywał hełm garnczkowy, co nieco umniejszało bezpieczeństwa w teorii- szyja była podatna na cięcia. Jednak i na to zaradzono, wprowadzajac charakterystyczne Kołnierze które sprawiały, iż Czarny Strażnik był niemal w stu procentach chroniony przed islamska stalą.