| Ten artykuł należy do Alternatywnej Historii która została anulowana, tj. autor nie będzie jej już dalej prowadził i ma charakter archiwalny. |
| Obecna wersja | Stara wersja |
Lista ta opisuje czołgi użyte przez Nowe Cesarstwo Niemieckie podczas III Wojny Światowej.
Panzer I[]
PzKpfw I - lekki czołg zwiadowczy używany dość rzadko, głównie do walki z piechotą, nie nadawał się bowiem do walki z czołgami.
Budowa[]
Panzer I powstał po raz pierwszy w 1934 roku w zakładach Grusonwerk (Krupp), MAN, Rheinmetall, Henschel i Daimler-Benz. Były szeroko używane przez III Rzeszę podczas II Wojny Światowej.
Czołgi PzKpfw I A miały długość 4,20 m, szerokość 2,06 m i wysokość (ze złożoną anteną) 1,72 m. Załogę stanowiło 2 żołnierzy: dowódca/strzelec i kierowca.
Na wyposażenie PzKpf składały się dwa karabiny maszynowe MG-13, radiostację krótkiego zasięgu FuG2 i celownik optyczny TZF2.
Warianty[]
- Ausf. A - jedna z dwóch podstawowych wersji czołgu, oraz pierwsza wyprodukowana.
- Ausf. B - jedna z dwóch podstawowych wersji czołgu.
- Ausf. C - czołg rozpoznawczy, przeznaczony głównie dla jednostek powietrznodesantowych. Była to zupełnie odmienna konstrukcja niemająca prawie nic wspólnego z wariantami A i B.
- Ausf. D - prototypowa konstrukcja oparta na bazie wersji C, lepiej opancerzona i wyposażona w mocniejszy silnik. Używana jedynie przez Latynoską Konfederację, budowana "na lewo" w ich fabrykach.
- Ausf. F - dużo lepiej opancerzony Panzer I, którego masa wzrosła do 21 000 kg. Używany dość rzadko, w wojnie głównie przez Latynoską Konfederację.
Panzer II[]
PzKpfw II znany także jako Jaguar - lekki czołg bojowy, używany podczas III Wojny Światowej głównie jako wsparcie.
Budowa[]
Słabe opancerzenie, dochodzące do 35 mm od frontu i wynoszące zaledwie 14,5 mm z boku i z tyłu, czyniło go niezwykle wrażliwym na ogień nieprzyjacielskich czołgów i dział, dlatego już w 1944 wycofano go z eksploatacji.
Czołg okazał się dość dobry do walki w miastach, dzięki swojemu małemu jak na pojazd bojowy rozmiarowi mógł bowiem wciskać się w ciasne uliczki.
Na wyposażenie tego czołgu składała się radiostacja FuG-5, karabin maszynowy MG 34 i armata.
Panzer III[]
PzKpfw III - pierwszy podstawowy średni czołg.
Budowa[]
Podstawowy średni czołg bojowy, używany od 1937 roku nieprzerwanie aż do III Wojny Światowej kiedy to przeszedł raczej do roli pojazdów wsparcia dla cięższych czołgów.
Na wyposażenie tego czołgu składała się radiostacja FuG-5, dwa karabiny maszynowe MG 34 i armata.
Czołg ten był stopniowo ulepszany podczas III Wojny Światowej aby móc walczyć z coraz to silniejszymi pojazdami.
Panzer IV[]
PzKpfw IV - drugi podstawowy czołg średni, używany znacznie częściej, oraz tylko przez Niemcy.
Budowa[]
Mimo pojawienia się cięższych maszyn PzKpfw V Panther i PzKpfw VI Tiger nigdy nie został przez nie wyparty z dywizji pancernych i do końca II Wojny Światowej był podstawowym czołgiem niemieckim, kontynuując tą tradycję również podczas III Wojny, będąc w dużych grupach zdolnym do likwidowania pojazdów GDA z łatwością. Nowe Cesarstwo NIemieckie wymagało ich stosunkowo jak najwięcej dla samych siebie i swoich operacji.
Uzbrojony podovnie jak PzKpf III w dwa karabiny maszynowe MG 34 i armatę. Ostateczną wersją czołgu stała się Ausf. J. Pojazd stał się też podwoziem dla wielu innych pojazdów Niemieckich, w tym dział samobieżnych i artylerii.
Pojazd był podstawowym czołgiem użytym podczas inwazji na Francję w 1948 roku która rozpoczęła III Wojnę Światową.
Panzer V[]
PzKpf V Panther - zaawansowany czołg średni.
Budowa[]
Wóz wprowadzono do służby w 1943 roku jako bezpośrednią odpowiedź na radziecki czołg średni T-34. Panther z miejsca stał się jednym z podstawowych czołgów, używanym jednak rzadziej od PzKpfw IV i PzKpf III. Powstało kilka wersji PzKpf V Panther, kolejno Ausf. A, Ausf. B i Ausf G. Pojazd był też pierwszym który III Rzesza zaczęła nazywać na cześć wielkich kotów, tradycja którą później kontynuował PzKpf VI i dalsze modele.
Tiger[]
PzKpf VI Tiger - podstawowy czołg ciężki.
Budowa[]
W Niemczech starano się tworzyć projekty ciężkich czołgów po I wojnie światowej już od połowy lat 20. Okazało się to konieczne po tym, gdy w Rosji dawne niemieckie czołgi średnie typu PzKpfw III i PzKpfw IV były bez problemu niszczone przez radzieckie T-34/76. W toku produkcji czołgów PzKpfw VI wprowadzono liczne zmiany i modyfikacje.
Czołg ten okazał się z miejsca bardzo dobrym projektem i produkowany od 1942 wziął udział w bitwie na wszystkich niemalże frontach nie tylko Drugiej, ale i Trzeciej Wojny Światowej. Czołgi Tiger były przebudowywane też na szereg innych pojazdów, takich jak m.in samobieżne działa Sturmtiger.
Tygrysy stały się też najbardziej rozpoznawalnym czołgiem zarówno III Rzeszy, jak i Nowego Cesarstwa Niemieckiego.
Tygrys Królewski[]
Tiger II - zaawansowany czołg ciężki, oraz trzeci najcięższy czołg Niemiec.
Budowa[]
Tygrys to trzeci najcięższy czołg w armii Nowego Cesarstwa Niemieckiego - oraz największy i najcięższy czołg II wojny światowej użyty w boju. Na bazie pojazdu powstał niszczyciel czołgów Jagdtiger Ausführung B Sd.Kfz.186. Prototyp zbudowały zakłady Nibelungen w kwietniu 1944 roku, nie użyty jednak podczas III Wojny Światowej z powodu braku dostępnych egzemplarzy.
Do pewnego momentu był to najcięższy czołg Nowego Cesarstwa Niemieckiego.
Maus[]
Tiger II - czołg superciężki, oraz drugi najcięższy czołg Niemiec.
Budowa[]
Maus był podczas II Wojny Światowej zaledwie prototypem, zbudowanym w dwóch egzemplarzach które po prostu nie były w stanie działać na polu bitwy. Decyzja opracowania superciężkiego czołgu Maus podjęta została 5-6 marca 1942 roku, ale dopiero podczas III Wojny Światowej pod władzą Cesarską czołgi przeszły chrzest bojowy.
Bardziej mobilny bunkier aniżeli czołg, Maus to drugi największy czołg Cesarstwa. Jego pancerz był bardzo trudny do przebicia, wynosząc około 200 milimetrów grubości z przodu, 100 z boku i 150 z tyłu. Jako duże cele dla lotnictwa, były one na ogół wspierane przez pojazdy P-Lot, na polu bitwy podróżując w konfiguracjach jednego Mausa i dwóch przeciwlotniczych pojazdów.
Zdolny do niszczenia czołgów wroga z łatwością oraz sam bardzo trudny do zniszczenia konwencjonalnymi metodami, miał trzy podstawowe wady - koszty, niewielką prędkość i brak możliwości przejeżdżania przez głębsze zbiorniki wodne.
P-1000 Ratte[]
Landkreuzer P-1000 Ratte - czołg superciężki, oraz najcięższy czołg Niemiec.
Budowa[]
Landkreuzer P-1000 Ratte nie może nawet technicznie być nazwany czołgiem, albowiem bardziej odpowiednim terminem jest "mobilna twierdza". Uzbrojony w dwa działa kalibru 280 mm, czołg ten był zdolny do niszczenia dróg po prostu przejeżdżając po nich. Jego działa były w stanie niszczyć całe bataliony wroga, oraz rozrywać ich budynki, w tym bunkry.
Główną wadą czołgu była jego wielkość oraz waga - dosłownie rozjeżdżając wszystko na swojej drodze nie mógł przejeżdżać przez mosty, a jego transport graniczył z niemożliwym.
Zbudowano tylko jeden egzemplarz.