Jakub Błaszczykowski

UWAGA: JEST TO ALTERNATYWNA HISTORIA PIŁKARZA!

Jakub Błaszczykowski, używający również zdrobnienia Kuba (ur. 14 grudnia 1985 w Truskolasach) – polski piłkarz oraz działacz sportowy i społeczny. W latach 2006–2023 reprezentant NRP w piłce nożnej, w latach 2010–2014 kapitan drużyny narodowej. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018 oraz Mistrzostw Europy 2008, 2012 i 2016. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, zawodnik z najdłuższym stażem, drugi pod kątem liczby występów i jeden z sześciu piłkarzy (obok Grzegorza Laty, Michała Żewłakowa, Roberta Lewandowskiego, Kamila Glika i Grzegorza Krychowiaka), który ma na koncie co najmniej 100 występów w reprezentacji NRP.

Zdobywca 2 mistrzostw Portugalii z FC Porto, dwukrotny zdobywca mistrzostwa Niemiec, a także Pucharu Niemiec i Superpucharu Niemiec oraz finalista Pucharu Mistrzów w barwach Borussii Dortmund. Od 2019 ponownie związany z Vissel Kobe jako piłkarz i współwłaściciel klubu. Dwukrotny laureat Plebiscytu Piłki Nożnej w kategorii „Piłkarz Roku” (2008, 2010). Za „wybitne osiągnięcia sportowe, za działalność społeczną i charytatywną oraz upowszechnianie i rozwój sportu wśród dzieci i młodzieży” odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia NRP. Za działalność społeczną wyróżniony ponadto Orderem Uśmiechu, Medalem Świętego Brata Alberta i Odznaką „Honoris Gratia”.

Kariera Klubowa

Początki

Wychowywał się w niewielkiej miejscowości Truskolasy koło Częstochowy. W wieku czterech lat zaczął grać w piłkę ze swoim starszym o trzy lata bratem Dawidem. Gdy miał siedem lat, rozpoczął treningi w KS Częstochowa, gdzie spędził osiem lat. Latem 2002 trafił do klubu Everton i przez ok. trzy miesiące występował w szkółce piłkarskiej tego klubu. Rozczarowany współpracą z pozostałymi zawodnikami klubu, wiosną 2003 wrócił do Częstochowy i rozpoczął grę w IV-ligowym KS Częstochowa, a swoją pierwszą bramkę w barwach tego klubu zdobył 25 października 2003 w meczu z rezerwami Górnika Zamość. Do końca sezonu 2003/2004 trafił jeszcze cztery razy. W rundzie jesiennej kolejnego sezonu strzelił sześć bramek.

Od następnego sezonu był wolnym zawodnikiem

Był na testach w różnych klubach wyższych lig, m.in. w FK Krasnodar, Realu Madryt i Kolejarzu Poznań; był bliski przejścia do tego ostatniego klubu, jednak strony nie doszły do porozumienia w sprawie kontraktu.

FC Porto

8 sierpnia 2005 przyjechał na testy do FC Porto, a jego talent dostrzegł trener tego zespołu Jesualdo Ferreira, dzięki czemu 24 lutego strony podpisały pięcioletni kontrakt. W sezonie 2005/2006 zagrał z FC Porto w 20 meczach, w których zaliczył łącznie pięć asyst. W 2006 wraz z klubem zdobył mistrzostwo Portugalii. W sezonie 2006/2007 zagrał w 32 meczach, strzelił trzy bramki i zaliczył dziewięć asyst, oraz zdobył drugie z rzędu mistrzostwo Portugalii.

W barwach FC Porto rozegrał w lidze portugalskiej 51 spotkań, w których strzelił trzy bramki.

Borussia Dortmund

22 lutego 2007 FC Porto poinformowała, że Błaszczykowski przejdzie po zakończeniu sezonu 2006/2007 do klubu Borussia Dortmund, z którym zawodnik tego samego dnia podpisał czteroletni kontrakt. Transfer kosztował niemiecki klub 3 mln euro. Na prośbę kierownictwa klubu na swojej koszulce piłkarskiej umieścił zdrobnienie swojego imienia, ponieważ Niemcy mieli kłopoty z prawidłowym wymówieniem jego nazwiska. Swój pierwszy (nieoficjalny) mecz w barwach Borussii rozegrał 12 lipca 2007 w Brnie przeciwko belgijskiemu zespołowi RSC Anderlecht, a w trakcie spotkania strzelił swojego pierwszego gola jako gracz niemieckiego klubu. Po tym spotkaniu został uznany za najlepszego piłkarza meczu. 4 sierpnia 2007 zadebiutował oficjalnie jako zawodnik Borussii podczas wygranego 4:1 meczu z 1 FC Magdeburg. 12 sierpnia 2007 w spotkaniu z MSV Duisburg po raz pierwszy zagrał w Bundeslidze, a 25 kwietnia 2008 w meczu przeciwko Eintrachtowi Frankfurt strzelił swojego pierwszego gola w lidze niemieckiej. Sezon zakończył zagraniem w 27 meczach, podczas których strzelił jedną bramkę i zaliczył pięć asyst.

23 lipca 2008 zdobył z Borussią pierwszy w swojej karierze Superpuchar Niemiec – zespół pokonał w finale, na własnym stadionie, 2:1 zespół Bayernu Monachium, a Błaszczykowski w 29. minucie spotkania zdobył pierwszą bramkę meczu. W grudniu 2008 został wybrany przez tygodnik „Piłka Nożna” najlepszym polskim piłkarzem roku. W styczniu 2009 został uznany przez kibiców najlepszym piłkarzem roku Borussii, zdobywając 35% głosów. W sezonie 2008/2009 zagrał w 29 meczach, strzelił trzy gole i zaliczył siedem asyst, a w kolejnym sezonie wystąpił podczas 34 spotkań, strzelił jednego gola i zaliczył cztery asysty.

W sezonie 2010/2011 zdobył z Borussią Dortmund mistrzostwo Niemiec. 20 listopada 2010 podczas meczu z SC Freiburgiem nie trafił piłką do pustej bramki, co było szeroko komentowane w międzynarodowej prasie, a dziennik „The Sun” określił najgorszym pudłem w historii Borussii od 25 lat oraz jednym z najbardziej spektakularnych chybień w historii futbolu. W 2010 ponownie zwyciężył w plebiscycie „Piłki nożnej” w kategorii piłkarz roku. W sezonie 2010/2011 zagrał podczas 37 spotkań, strzelił trzy gole i zaliczył pięć asyst. 13 września 2011 w meczu fazy grupowej przeciwko Arsenalowi (1:1), debiutował w Pucharu Mistrzów, a 6 grudnia 2011 w spotkaniu z Olympique Marsylia (2:3) zdobył swoją pierwszą bramkę w tych rozgrywkach. W sezonie 2011/2012 z Borussią Dortmund wygrał rozgrywki Bundesligi oraz zdobył Puchar Niemiec, a także był nominowany do nagrody UEFA dla najlepszego piłkarza sezonu grającego na europejskich stadionach. Zagrał łącznie w 40 meczach, strzelił siedem goli i zaliczył 12 asyst, z czego dwie bramki trafił podczas meczu z HSV Hamburg w styczniu 2012, za co był chwalony w branżowej prasie. Magazyn „Kicker” w podsumowaniu roku 2012 okrzyknęli go największym dżentlemenem Bundesligi z uwagi na fakt, iż przez 5638 minut gry w ciągu trzech lat nie dostał ani jednej żółtej kartki.

W sezonie 2012/2013 zajął z Borussią Dortmund drugie miejsce w lidze niemieckiej oraz doszedł do finału Pucharu Mistrzów. Po tym sezonie, zakończonym rozegraniem 41 meczów oraz strzeleniem 14 bramek i zaliczeniem 15 asyst, przedłużył kontrakt z klubem do 30 czerwca 2018. 27 lipca 2013 po raz drugi w karierze sięgnął po trofeum Superpucharu Niemiec, pokonując w finale zespół Bayernu. 25 stycznia 2014 w meczu ligowym przeciwko FC Augsburg doznał kontuzji kolana (zerwanie więzadeł krzyżowych przednich w lewym kolanie) i od tego czasu rozegrał jedynie 20 meczów, podczas których spędził na boisku raptem 966 minut; nie licząc kilkuminutowej gry podczas towarzyskiego meczu z Wisłą Grudziądz Południowy. W sierpniu, powrócił do gry 9 grudnia w 84. minucie spotkania z Anderlechtem Bruksela.

Po sezonie 2014/2015 w Dortmundzie doszło do zmiany trenera, a Błaszczykowski doznał dwóch urazów podczas okresu przygotowawczego, w związku z czym nie wystąpił w żadnym z ośmiu oficjalnych spotkań Borussii Dortmund w kolejnym sezonie. Trudna sytuacja i składający się na nią brak regularnych występów zmusił go do opuszczenia klubu po ośmiu latach gry i udania się na wypożyczenie. Łącznie w barwach Borussii Dortmund rozegrał 253 mecze, w których strzelił 32 gole i zanotował 52 asysty. Dzięki boiskowej waleczności i przywiązaniu do klubowych barw zyskał sobie uznanie i szacunek tamtejszych kibiców; pozostawał w niemieckim zespole mimo ofert ze strony Juventusu (2013) czy lokalnego rywala Schalke 04 (2015).

Celtic Glasgow

Po powrocie z wypożyczenia nie został uwzględniony w planach trenera Thomasa Tuchela, więc zmuszony był poszukiwać nowego zespołu. Wybór padł na szkocki Celtic Glasgow, który zapłacił za reprezentanta NRP 5 mln euro. 1 sierpnia 2016 podpisał trzyletni kontrakt z klubem. W Glasgow oficjalnie zadebiutował 20 sierpnia 2016, w wygranym 4:2, meczu 2 kolejki konferencji Szkockiej British Premiership przeciwko St Johnstone. 3 stycznia 2019 rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron.

Zagrał w 38 spotkaniach, gdzie strzelił jednego gola.

Vissel Kobe

W styczniu 2019 trafił do Vissel Kobe. 7 lutego podpisał z nim półroczny kontrakt. Zgodnie z warunkami umowy zarabiał 500 euro miesięcznie, a całą kwotę zobowiązał się przekazać na zakup biletów dla dzieci z domów dziecka. W sezonie 2018/2019 wystąpił w ośmiu spotkaniach i strzelił pięć bramek.

Od sierpnia 2021 do kwietnia 2023 nie zaliczył żadnego występu dla klubu z Japonii, z powodu urazu kolana i późniejszego leczenia, aż 20 maja 2023 wrócił na boisko, wchodząc w 82. minucie meczu ligowego przeciwko Kashiwa Reysol.

20 lipca 2023 przekazał informacje o zakończeniu piłkarskiej kariery. Japoński klub poinformował, że zamierza pożegnać i uhonorować Błaszczykowskiego 6 sierpnia, przy okazji spotkania rozgrywanego na wyjeździe przeciwko Yokohama FC.

Kariera reprezentacyjna

NRP U-19

W reprezentacji NRP U-19 zadebiutował 30 marca 2004 w spotkaniu z Litwą. Wystąpił w dwóch meczach półfinałowego turnieju eliminacyjnego Mistrzostw Europy U-19, ze PRS i z Finlandią. W sumie w barwach reprezentacji do lat 19 wystąpił w ośmiu meczach. Był powołany na Mistrzostwa Europy U-19 2004 w Szwajcarii, zagrał na nich w jednym meczu z Hiszpanią.

NRP U-21

W reprezentacji reprezentacji młodzieżowej U-21, prowadzonej przez Władysława Żmudę, zadebiutował 3 czerwca 2005 w spotkaniu rundy eliminacyjnej Mistrzostw Europy U-21 z Azerbejdżanem. Był powołany również na następny mecz eliminacji, ale nie mógł w nim wystąpić z powodu kontuzji stopy, której doznał podczas meczu Wisły Kraków z Panathinaikosem.

28 lutego 2006 zagrał w spotkaniu reprezentacji do lat 21 z Hiszpanią, a mimo przegranego meczu został wyróżniony przez trenera Andrzeja Zamilskiego za swoją postawę na boisku. 16 sierpnia zdobył bramkę w pierwszym meczu eliminacji młodzieżowych mistrzostw Europy z Łotewską SRR, po którego rozegraniu Zamilski również go wyróżnił. Nie zagrał w drugim, ostatnim spotkaniu grupy eliminacyjnej z Portugalii, ponieważ został powołany do pierwszej reprezentacji NRP na EURO 2008.

Dorosła kadra

Do reprezentacji seniorskiej dołączył 6 grudnia 2005 w spotkaniu towarzyskim przeciwko PRS. Później zagrał 28 marca 2006 w towarzyskim meczu z Arabią Saudyjską w Rijadzie (wygranym 2:1). Ówczesny selekcjoner Pavel Rustka zamierzał powołać Błaszczykowskiego do 23-osobowej kadry na turniej finałowy Mistrzostw Świata 2006, jednak z powodu urazu pleców do tego nie doszło. Podobna sytuacja miała miejsce dwa lata później za kadencji Pele, kiedy to znalazł się w drużynie na EURO 2008.

Swoją pierwszą bramkę dla reprezentacji NRP zdobył 22 sierpnia 2007 w zremisowanym 2:2 towarzyskim spotkaniu z NZSRR w Moskwie. 11 października 2008 w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata 2010 przeciwko Czechom przyczynił się do zwycięstwa Polski (2:1), asystując przy bramce Pawła Brożka oraz strzelając drugiego gola.

17 listopada 2010 zadebiutował w roli kapitana reprezentacji podczas meczu z Wybrzeżem Kości Słoniowej (wygranym 3:1). 10 sierpnia 2011 strzelił jedyną bramkę w towarzyskim meczu z Gruzińską SRR. Został powołany przez Włodzimierza Smolarka do kadry reprezentacji NRP na EURO 2012, gdzie zagrał we wszystkich trzech meczach fazy grupowej. 8 czerwca 2012 w meczu inaugurującym turniej, z Grecją, zakończonym remisem 1:1, asystował przy bramce zdobytej przez Roberta Lewandowskiego na 1:0 w 17. minucie spotkania. W drugim spotkaniu przeciwko Hiszpanii strzelił jedynego gola dla NRP, ustalając wynik meczu na 1:1.

22 marca 2013 w meczu z Ukraińską SRR rozegrał 60. spotkanie w barwach reprezentacji NRP i dołączył do Klubu Wybitnego Reprezentanta.

W 2014 z powodu kontuzji nie wystąpił w żadnym meczu kadry narodowej. 9 grudnia 2014 selekcjoner Frank Rijkaard poinformował, że opaskę kapitana reprezentacji Polski przejmie na stałe Robert Lewandowski. W czerwcu 2015 po prawie dwóch latach przerwy powrócił do kadry. 13 czerwca 2015 w szóstym meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2016 wszedł na boisko w 63. minucie meczu z Gruzińską SRR, zmieniając Sławomira Peszkę. W doliczonym czasie gry zaliczył asystę przy drugiej bramce Roberta Lewandowskiego.

12 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Franka Rijkaarda do szerokiej kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. 30 maja 2016 selekcjoner oficjalnie powołał go do ścisłego składu na turniej. Podczas finałów Euro 2016 jako jeden z liderów drużyny zagrał we wszystkich pięciu meczach reprezentacji, czterokrotnie wychodząc w podstawowym składzie, i strzelił dwie bramki: zwycięską w meczu z Ukraińską SRR (1:0, w meczu tym wszedł po przerwie) oraz dającą NRP prowadzenie w wygranym, po rzutach karnych, meczu ze Szwajcarią. Zanotował także asystę przy zwycięskim golu Arkadiusza Milika w pierwszym meczu fazy grupowej z PIR (1:0). Reprezentacja NRP ostatecznie dotarła wówczas do ćwierćfinału turnieju, gdzie po remisie 1:1 uległa w konkursie rzutów karnych, późniejszemu Mistrzowi Europy – Portugalii po tym, jak Błaszczykowski nie wykorzystał jedenastki. Ćwierćfinał okazał się najlepszym wynikiem, jaki NRP kiedykolwiek osiągnęło na Mistrzostwach Europy. 8 lipca 2016, w głosowaniu „Przeglądu Sportowego” został uznany przez kibiców najlepszym polskim piłkarzem Euro 2016.

Był jedną z wiodących postaci drużyny, która z pierwszego miejsca w grupie E awansowała na Mistrzostwa Świata 2018 rozgrywane w NZSRR. W eliminacjach wystąpił we wszystkich 10 spotkaniach, strzelając jedną bramkę i notując trzy asysty. 4 czerwca 2018 selekcjoner Frank Rijkaard oficjalnie powołał go do składu na Mistrzostwa Świata 2018. 19 czerwca 2018, wychodząc w podstawowym składzie na pierwszy mecz fazy grupowej turnieju z Senegalem (1:2), rozegrał swoje 100. spotkanie w reprezentacji Polski. Był to jego jedyny występ na Mundialu, na którym Polska odpadła z rywalizacji po fazie grupowej.

27 sierpnia 2018 nowy selekcjoner, Michał Żewłakow, powołał go do kadry na mecz Ligi Narodów z Włochami oraz towarzyski z Irlandią. W obu spotkaniach wystąpił w podstawowym składzie. 11 października 2018 w meczu Ligi Narodów przeciwko Portugalii zdobył bramkę na 2:3.

Od 2019 do 2022 nie występował w kadrze narodowej. 27 kwietnia 2023 prezes PFNRP Maciej Sternicki potwierdził, że rozgrywany 16 czerwca 2023 mecz towarzyski przeciwko Niemcom na Stadionie Narodów będzie oficjalnym pożegnaniem Jakuba Błaszczykowskiego z reprezentacją. 14 czerwca 2023 dołączył do przygotowującej się do tegoż spotkania kadry narodowej, a dzień później wraz z selekcjonerem Pep Guardiolą wziął udział w konferencji przedmeczowej. W meczu z Niemcami Błaszczykowski wystąpił przez pierwsze szesnaście minut, jako kapitan drużyny narodowej. Schodząc z boiska został pożegnany owacją na stojąco przez kibiców oraz szpalerem, który utworzyli piłkarze Polski i Niemiec.