Kazimierz VII (ur.1 czerwca 1942, Berlin zm.22 stycznia 2002, Kraków)- Król Polski w latach 1981-2002. Syn Alberta i Wiktorii, cesarzowej Polski-Prus. W czasie II wojny światowej 1968-1978 pułkownik i dowódca Labradorskiego Korpusu Ekspedycyjnego.
Biografia[]
Po kapitulacji Cesarstwa Polski-Prus w 1953 razem z matką i siostrą Jadwigą udał się na wygnanie do Labradoru. W 1966 ukończył Royal Military Academy Sandhurst w Wielkiej Brytanii. Po wybuchu II wojny światowej w 1968 przekonywał parlament w St.Johns, jak i swoją siostrę Jadwigę do wzięcia udziału w wojnie. Ostatecznie w 1974 Wicekrólowa zgodziła się na wysłanie Korpusu Ekspedycyjnego liczącego ok.16 000 żołnierzy. W sierpniu 1976 ta jednostka wykonała desant na terenie Prus Wschodnich, zajęła Królewiec i proklamowała Republikę Polski-Prus z Kazimierzem Sabbatem na czele.
Po zakończeniu wojny w 1979 LKP stanowił podstawy nowo tworzonego Królewskiego Wojska Polskiego. Początkowy spokój zakłóciły zamieszki, które z czasem przerodziły się w Powstanie w Prusach. Prusacy walczyli o niepodległość nie tylko z Polakami, ale również z Niemcami. Ostatecznie w 1981 powstanie zakończyło się zajęciem Dolnego Śląska przez Królestwo Czech, Republika Prus powstała na terenie Pomorza Zachodniego, Meklemburgii, Ziemi Lubuskiej i Brandenburgii. Po wojnie miała miejsce koronacja Kazimierza na króla Polski. Jego pełny tytuł brzmiał:
"Kazimierz, z Bożej łaski Król Polski. Wicekról Labradoru i Nowej Fundlandii, Protektor Karas i Dahomeju, Najwyższy Ataman Kozacki, Wielki Książę Brandenburgii i Krakowa,Książę Wielkopolski, Małopolski, Kujawski, Wołyński, Lwowski, Pomorski, Lubelski, Pruski, Pan Górnego Śląska, Król Obrońca Wiary. Jedyny Król Prus. Dziedzic Hanoweru, Rusi, de iure Król Zjednoczonego Królestwa"
Jednak oficjalnie używano skróconej wersji: "Kazimierz, Z Bożej łaski Król Polski".
Potomstwo[]
W 1970 ożenił się z Ksenią Hohenzollern (1949-1992) córką Cesarza Ludwika Ferdynanda II. Mieli jednego syna:
- Jan II (1974-)- Król Polski od 2002. Przywódca Unii Polskiej od 2007.