ogólne informacje[]
Lucjan Stalowy urodzony 8 listopada 1880 roku w Łodzi to polski biznesmen i podróżnik powiązany z środowiskami sanacji. 5 stycznia 1931 roku został powołany przez marszałka Józefa Piłsudzkiego do sprawowania funkcji prezesa P.Z.K aż do swojej śmierci w 1957.
Życie prywatne i zawodowe[]
Lucjan Stalowy miał zwykłe dzieciństwo, urodził się w rodzinie sklepikarzy. Jego ojciec prowadził sklep z dziełami sztuki gdzie Lucjan nauczył się podstaw handlu i przedsiębiorczości. Ukończył ekonomie na uniwersytecie Krakowskim. Podczas Wielkiej wojny wspierał finansowo polskich legionistów czym zaskarbił sobie najpierw ich sympatię a później środowisk sanacyjnych. Dzięki znajomością wyrobionych podczas Wojny zaczął pomyślnie inwestować w Śląskie kopalnię i rozbudowy zniszczonej infrastruktury na terenach mazowieckich. W 1926 wspierał przewrót majowy za co ponownie zdobył sympatię Józefa Piłsudzkiego. W 1927 wyruszył w podróż po Afryce. Gdy wrócił do polski w 1930 starał się wejść do obozu rządzącego rozpoczynając karierę polityczną. 5 stycznia 1931 zasiadł na stanowisku prezesa i od razu przeszedł do działań( Pozyskiwanie posiadłości zamorskich).
Tajemnicze okoliczności śmierci[]
22 lutego 1957 Lucjan Stalowy wsiadł do samolotu na lotniska w Nowym Krakowie. Samolot miał lecieć do warszawy. Podczas przelotu nad pustynią saharyjską został stracony zasięg z samolotem a jakakolwiek komunikacja została przerwana. po 8 godzinach samolot z prezesem dalej nie dotarł do warszawy i rozpoczęto akcje poszukiwawczą. Wraku samolotu nigdy nie udało się znaleźć a 28 lutego uznano Lucjana Stalowego za zmarłego. Bardzo popularna była teoria o tym że Lucjan uciekł do Argentyny gdyż był w poważnym konflikcie z naczelnikiem państwa Edwardem Śmigłym-Rydzem i miał prawo obawiać się o swoje życie.