Ludwik III (ur.1831, Londyn zm.1912, Królewiec)- Król Polski-Prus w latach 1858-1910 oraz Zjednoczonego Królestwa w latach 1858-1874. Od 1910 do śmierci cesarz Polski-Prus. Syn Henryka I i Karoliny Oldenburg.
Biografia[]
W wieku 27 lat objął władzę po swoim ojcu- Henryku I. Przejął władzę nad dwoma mocarstwami, które kontrolowały znaczną część globu. Przed śmiercią ojca wiele lat przebywał w Turynie na dworze króla Sardynii- Wiktora Emmanuela II, z którym się zaprzyjaźnił. W 1861 brał udział w koronacji Wiktora na króla Włoch. W 1867 brał udział w Konferencji Florenckiej, podczas której przedstawiciele Polski-Prus, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec i Rosji postanowili o przejęciu władzy nad Państwem Kościelnym przez Królestwo Włoch.
W 1873 oświadczył się Wiktorii Guerrieri- córce Wiktora Emmanuela. Wiktoria pochodziła ze związku morganatycznego, przez co przez parlament brytyjski była uznawana za "niższego stanu", przez co król nie otrzymał od nich zgody na ślub. Inna sytuacja była w Polsce-Prusach, gdzie ślub zaakceptowano bez mniejszych problemów. W 1874 izba gmin postanowiła przed Ludwikiem wybór- albo rezygnuje on z zaręczyn, albo z tronu brytyjskiego. 11 marca 1874 król podpisał akt abdykacji- nowym królem został Edward VIII- pierwszy kuzyn w drugim pokoleniu Ludwika. Z Wiktorią ożenił się 13 kwietnia 1874.
W 1879 Józef Melsztyński- polski szlachcic wykupił od miejscowego wodza ziemię w okolicach Angra Pequena. Miasto na wybrzeżu nazwano Henryków na cześć ojca króla Ludwika- Henryka I. W 1882 Józef przekazał te ziemię w opiekę Polski-Prus. Przynależność tej ziemi (nazywanej przez miejscowych Karas) do Królestwa Polski-Prus została potwierdzona na konferencji w Berlinie w 1885.
W 1888 podpisano sojusz Polsko-Niemiecki, do którego w 1894 dołączyła Republika Węgierska. Od tego czasu sojusz ten zaczęto nazywać Trójprzymierzem. W 1904 wybuchła wojna Rosyjsko-Japońska. W ciągu kilku miesięcy wojna przerodziła się w konflikt znany jako I wojna światowa.
18 czerwca 1904 do wojny po stronie Rosji dołączyła Francja. Na podstawie porozumienia Brytyjsko-Japońskiego mówiącego o tym, że Zjednoczone Królestwo wesprze Japonię w przypadku ataku innego europejskiego mocarstwa, Edward VIII postanowił o wypowiedzeniu wojny Rosji w dniu 24 czerwca 1904. Trójprzymierze zdecydowało o ostatecznym wypowiedzeniu wojny Rosji i Francji 1 lipca. Najpierw jednak wojska Polsko-Pruskie zajęły neutralną Litwę w nocy z 6 na 7 lipca. Następnie ofensywa 3 armii na Mińsk zakończona sukcesem. Kijów padł pod naciskiem 6 armii 14 października 1904. Mimo początkowych szybkich zwycięstw wojna zakończyła się dopiero w 1907r. 12 lutego 1908 podpisano pokój w Saint-Germain, na mocy którego:
- Polska zajmuje Litwę, Białoruś i Ukrainę.
- Niemcy zajmują Alzację-Lotaryngię, Kongo Francuskie oraz Maroko.
- Japonia zajmuje Indochiny Francuskie
- Wielka Brytania zajmuje Ubangi-Szari i Czad
- Finlandia zyskuje niepodległość.
W 1909 Włodzimierz Lenin doprowadził do obalenia caratu i wybuchu rewolucji, która zakończyła się w 1911. W jej wyniku władzę w Rosji przejęli komuniści, sama Rosja zmieniła nazwę na Rosja Sowiecka.
W 1910 doszło do koronacji Ludwika III na cesarza Polski Prus. Państwo to razem z koloniami liczyło ok.1 932 000 km² i było zamieszkiwane przez 82,5 mln osób (29%Polacy, 26% Niemcy, 24% Ukraińcy, 10% Dahomejczycy, 8% Białorusini 3%: Litwini, Labradorczycy etc.)
Zmarł we śnie w 1912.
Potomstwo[]
W 1874 ożenił się z Wiktorią Guerrieri (1848-1905)- córką króla Włoch Wiktora Emmanuela II. Para miała 3 dzieci:
- Luiza (1875-1949)
- Kazimierz VI (1879-1919)- Cesarz Polski-Prus w latach 1912-1919.
- Władysław IV (1884-1952)- Cesarz Polski-Prus w latach 1919-1952.