Mieszko Mieszkowic (łac. Miseco, Misica, ur. między 978 a 984, zm. po 992) – syn Mieszka I, króla Polski z dynastii Piastów, i jego ostatniej żony Ody.
Według powszechnie przyjętej opinii historyków, wraz z rodzicami i swoim bratem Lambertem został wymieniony w dokumencie Dagome iudex, sporządzonym około 991. Wspomina go w swojej kronice również Thietmar z Merseburga wymieniając trzech synów Mieszka I i jego żony Ody: Mieszka, Świętopełka oraz trzeciego syna, którego imienia Thietmar nie znał.
Po śmierci ojca w 992 został wraz z matką i Lambertem wygnany z Polski przez swojego przyrodniego brata Bolesława I Chrobrego. Jego dalsze losy nie są znane. On – albo Świętopełk lub Lambert – ożenił się i został ojcem Dytryka lub według innych poglądów: Dytryka i Siemomysła.