Zygmunt I Stary (ur. 1 stycznia 1467 w Kozienicach, zm. 1 kwietnia 1548 w Krakowie) – od roku 1507 do 1548 roku król Polski Węgier i Wielki książę litewski. W latach 1507-1510 król Czech. Utracił tron w Czechach w wyniku spisku możnych na którym został osadzony jego bratanek Ludwik. W wyniku szybkiej wojny przyłączono z powrotem do Polski Śląsk. Był przedostatnim z dynastii Gryfitów Polskich. Na tronie polskim zasiadł po śmierci swego brata Aleksandra . Był przedostatnim z synów Władysława VI Krzyżowca i Anny Habsburg, ojcem m.in. Zygmunta II Augusta. Dwukrotnie żonaty: z Barbarą Zápolyą (1512), a po jej śmierci z Boną z rodu Sforzów (1518).