Piast I "Kołodziej" (ur. 1 lutego 740, Kalisz, zm. 19 października 861, Poznań) - oracz spod Gniezna, od 831 Książe Polan, de iure Król Lechii. Mąż Rzepichy, ojciec Siemowita. Kuzyn z drugiej linii Popiela II.
Biografia[]
Młodość[]
Piast urodził się w 740 roku w rodzinie ubogich oraczy, spokrewnionych daleko z panującą wówczas dynastią Popielidów. Dziad Piasta, Gniewosz był wydziedziczonym bratem króla Lestka III. Imię "Piast" otrzymał nie bez powodu, gdyż mając 3 lata wraz z matką "piastował" swą młodszą siostrę Wszemiłę. Piast mając 12 lat zainteresował się polowaniem oraz walką, którą trenował wraz z Izborem, chłopskim wojem. W ostatnim roku lat młodzieńczych zaręczono go z inną chłopką Kwiecisławą, która jednak zmarła przed ślubem, zabita przez łupieżców.
Życie dorosłe[]
W swym życiu dorosłym żonaty był dwukrotnie. Pierwsza żona, a także kuzynka Branimira, zaślubiona w 767 roku, urodziła 12 dzieci, a druga Gościmira dała 8 potomków. Jako dwukrotny wdowiec w roku 790 zatrudnił się jako kołodziej. Kilka lat później wziął udział w buncie chłopskim przeciwko Lestkowi IV, w którym brał udział jako dowódca drugiej, z czterech armii chłopskich wojów. Pierwsza armia za cel obrała gród Gniezno, druga i trzecia Poznań, a trzecia pełniła funkcję posiłkowej. Wojska Polan pod dowództwem Księcia Czestmira, rozbiły pierwszą armię chłopów, w "między czasie", druga armia motłochu skierowała się w stronę grodu Cedeń (Cedynia), lecz w okolicach grodu armia została zniszczona i złupiona przez armię łupieżców z terenów półwyspu Nordyckiego. Piast znalazł się wówczas w niewoli wikińskiej, lecz udało mu się z niej uciec rok później, gdzie kontynuował spokojne życie kołodzieja. Zaprzyjaźnił się z innym kołodziejem Zdamirem, który zaproponował mu ożenek ze swoją świeżo narodzoną córką Rzepichą.
Życie z Rzepichą i postrzyżyny syna[]
W roku 817 poślubił Rzepichę, Jan Zbigniew Poławiński, XVII wieczny genealog i archeolog w swej książce "Podania o pierwszych Lachach" pisał: ,,Piast Chościskowic, 77 wiosenny kołodziej, zaślubił młodą Rzepichę. Ze związku wyszło pięcioro dzieci. Najmłodszy potomek, Ziemiowic, wyszedł żywy z rozwiązania. W czasie mojego pobytu w Gnieźnie, znalazłem szczątki niewielkiego domu, a w nim kości czworga niemowląt. W środku domu znalazłem księgę w języku Prasłowian, gdzie na zawsze pamiętać będę jedno zdanie 'mieszkał tu Najjaśniejszy Pan - Piast, ojciec Ziemiowica". W owym domu doszło do postrzyżyn syna Piasta, Niemira. Cały gród hucznie świętował postrzyżyny, zaś jeszcze huczniej świętowano postrzyżyny synów-bliźniaków Księcia Popiela II, Witosza i Chwalimira.
Śmierć Popiela i dojście do władzy[]
Krótko po postrzyżynach synów Wodza Popiela, wyszło na jaw morderstwo wykonane przez parę władców. 20 stryjów Popiela zostało otrute. Za ten czyn wrogie plemiona uwięziły Popiela, jego żonę i synów w wieży. Szybko prowiant znajdujący się we wieży zniknął, a rodzina Popiela umarła z głodu.