Początek[]
Logo P.Z.K
Polski Związek Kolonialny czyli P.Z.K to spółka i organizacja powołana 5 stycznia 1931 roku w celu zdobycia dla Polski zamorskich posiadłości. Spółkę powołał sam marszałek Józef Piłsudzki. Do organizacji zostali powołani najwybitniejsi Biznesmeni i wojskowi. Pierwszy skład spółki wybrał Józef Piłsudzki a prezesem został powiązany z obozem sanacji podróżnik i inwestor Lucjan Stalowy. Pierwsze rezultaty zostały osiągnięte 3 czerwca 1932 kiedy to zostały zdobyte drogą pokojową środkowa część Indonezji. kolejną kolonią jest Niemiecka Afryka południowo-zachodnia przyznana Polsce 5 lutego 1935 roku przez ligę narodów(rozwinięcie o polskich koloniach).
Struktura zarządu[]
Zgodnie w ustawą z dnia 5 stycznia 1931 roku nadające P.Z.K monopol kolonialny, parlament, sąd czy jaki inny organ władzy nie ma prawa ingerować w strukturę zarządu P.Z.K
Lucjan Stalowy- Pierwszy prezes P.Z.K
Zarząd składa się z 25 zarządców i 1 prezesa.
Podmioty podległe[]
-Wojsko P.Z.K
-Komisja Handlu P.Z.K
Rozwiązanie organizacji[]
w drugiej połowie lat 50 polski rząd i naczelnik państwa Edward Śmigły-Rydz byli w dużym konflikcie z P.Z.K. Chodziło o duże uprawnienia związku kolonialnego w zarządzaniu posiadłościami czego autorytarny rząd polski nie mógł tolerować. Parlament nie mógł rozwiązać związku przez przywileje które nadał im Józef Piłsudzki. Punktem kluczowym było zaginięcie Lucjana Stalowego 22 lutego 1957. Zgodnie z prawem zarząd P.Z.K przystąpił do obrad w celu powołania nowego prezesa. Podczas obrad zarząd został aresztowany Przez ABW i oskarżony o zdradę stanu. Oficjalnie 2 marca 1957 roku P.Z.K zostało rozwiązane a jej obowiązki przejęło utworzone tego samego dnia ministerstwo kolonialne.