Republika Chińska(Legacy of Reich)[]
Republika Chińska-państwo w Azji Wschodniej
Historia[]
Wczesne lata(1911–1946)[]
.png){kind=link}
Położenie Chin na mapie
Brak przygotowania działaczy demokratycznych do przejęcia władzy po upadku dynastii Qing zmusił ich do kompromisu. 21 grudnia Sun przyjechał do Szanghaju, a następnie w trakcie spotkania w Nankinie został wybrany na tymczasowego prezydenta. Jat-sen zrzekł się prezydentury w lutym 1912 na rzecz będącego cesarskim ministrem generała Yuan Shikaia w ten sposób doszło do podziału władzy między rewolucjonistów a dawnych zwolenników cesarza. W marcu 1912 uchwalono w Nankinie tymczasową konstytucję republiki. W sierpniu tego samego roku Sun Jat-sen założył partię polityczną Kuomintang, w której skład weszła Liga Związkowa i inne liberalne ugrupowania. Wybory 1912-1913 okazały się dla Kuomintangu wielkim sukcesem, partia zdobyła 296 z 596 mandatów w izbie niższej i 123 z 274 w wyższej. W listopadzie 1912 Yuan Shikai zdelegalizował Kuomintang, rozwiązał parlament i wprowadził dyktaturę. Z polecenia Yuana zamordowany został twórca Kuomintangu Song Jiaoren. Wydarzenie to doprowadziło do wybuchu walki o władzę pomiędzy Sunem i Yuanem. W kraju doszło do drugiej rewolucji, w trakcie której Sun i wojska wierne Kuomintangowi próbowały obalić reżim Yuana. Po wybuchu I wojny światowej Japończycy wykorzystali dążenia Yuan Shikaia do władzy cesarskiej i w styczniu 1915 wysunęli 21 żądań warunkujących udzielenie mu pomocy. Domagali się przede wszystkim: udostępnienia Japonii prowincji Shandong, udzielenia zezwolenia na prowadzenie handlu, eksploatacji kopalń oraz budowy dróg i kolei w Chinach (zwłaszcza w Mandżurii i Mongolii Wewnętrznej), udziału Japonii w kierowaniu polityką, finansami i wojskiem. Yuan Shikai przyjął większość tych żądań i w grudniu 1915 ogłosił się cesarzem, lecz wkrótce potem zmarł (1916). Władzę po nim objął rząd Duana Qirui w Pekinie.
W 1915 roku Yuan ogłosił przywrócenie w Chinach ustroju monarchicznego, a sam koronował się na cesarza. Sun wziął udział w wojnie między siłami republiki a wojskami cesarskimi (1915-1916), w trakcie której związał się z republikańskim Ruchem Obrony Konstytucji. Oprócz tego wspomógł rebelię Bai Langa skierowaną przeciwko rządom Yuana. Walki zewnętrzne zapoczątkowały w Chinach tzw. erę militarystów, w trakcie której rzeczywistą władzę w wielu rejonach Chin objęli lokalni watażkowie. W 1915 roku Sun napisał do II Międzynarodówki, aby ta wysłała do Chin zespół specjalistów który pomógłby w zjednoczeniu Chin i utworzeniu w nich pierwszej na świecie republiki socjalistycznej. W tym okresie pojawiło się wiele rozbieżnych propozycji przyszłości Chin, w okresie politycznego chaosu nowym prezydentem republiki ogłoszono jednocześnie Suna i Xu Shichanga. W rezultacie walk wewnętrznych południowe Chiny pozostawały pod silnymi wpływami Kuomintangu, natomiast na północy faktyczną władzą podzieliło się kilku generałów, z których największymi siłami dysponowali Zhang Zuolin i Sun Chuanfang. W latach 1912–1927 w południowych Chin działały trzy rządy – Tymczasowy Rząd Nankiński (1912), wojskowy rząd w Kantonie (1921-1925) i Rząd w Kantonie (a następnie w Wuhanie, 1925-1927). Rządy w południowych Chinach działały w opozycji do rządu pekińskiego na północy. Na północy Kuomintang został zdelegalizowany przez Yuana, a tymczasowym zamiennikiem partii byłą Chińska Partia Rewolucyjna. W 1916 r. doszło do upadku reżimu Yuana. W następnym roku Sun przybył z Szanghaju do Guangdongu, w celu zorganizowania ruchu przeciwko premierowi Duan Qiruiowi. Sun został w lipcu wybrany generalissimusem separatystycznego rządu, jednakże w połowie 1918 r. musiał zrezygnować z powodu utraty poparcia lokalnego watażki Lu Rongtinga. Wcześniej Lu zgodził się na objęcie przez Suna kontroli nad 20 batalionami gwardii, jeżeli siły te pozostaną poza Guangdongiem. Sun zaakceptował ten warunek i mianował Chen Jiongminga na dowódcę swoich oddziałów w Fujian. Po przekonaniu Chena do walki z Lu, Sunowi udało się wrócić na swoje dawne stanowisko na 16 miesięcy. Jednakże po zwróceniu się Chena przeciwko niemu, znowu musiał opuścić Szanghaj.
II wojna światowa(1939-1945)[]
.png){kind=link}
Najdalszy zasięg sił Japońskich i jej marionetek(lipiec 1943r)
Wojna, według niektórych historyków zaczęła się właśnie z atakiem Japonii na Chiny. Japończycy dokonali desantu z Tajwanu i Okinawy, a z Mandżukuo i Mengijang wyruszyła wielka ofensywa wojsk lądowych. gdy w 1940r, ustanowiono rząd kolaboracyjny, wielu pomyślało, że to koniec wolnych Chin, i zaczęło współpracować z Japonią. Wraz z Atakiem sił Japońskich w 1941r podczas operacji Barbarossa(japoński kryptonim-Samurai) i zajęcie dalekiego wschodu, które utorowało drogę do śmierci Stalina w 1941r i upadku ZSRR, oraz ustanowieniem na terenach okupowanych przez Japonię Republiki Dalekiego Wschodu, co poskutkowało zapasami zasobów. w międzyczasie, Japończycy zaatakowali Kolonie Europejskie na południu Azji i Pacyfik, w tym atakując Min. Manilę oraz Pearl Harbor, wciągając tym samym USA do wojny. Decydującym momentem była jednak Bitwa o Chongqing 18 sierpnia 1943r, zakończona zwycięstwem Chińczyków, która zbiegła się z bitwą o Kaledonię, w której Japończycy przegrali z połączonymi siłami Australijsko-Nowozelandzko-Amerykańskimi 16 sierpnia 1943r.
Po tej Bitwie, Chińczycy odnieśli wiele zwycięstw, jak np. II bitwa o Nankin, czy Bitwa o Taipei. Wraz z zrzuceniem Bomb Atomowych nad Kioto, Hiroszimę, i Nagasaki powodując tym samym kapitulację Japonii, Chińczycy odbili większość swojego terytorium. W 1945r, udało się również finalnie rozprawić z Komunistami, zabijając ich czołowych liderów, jak np. Mao Zedonga 9 grudnia 1945r.
Lata 1946-1989[]
Do 25 lutego 1946r, Chińczycy Wchłonęli dotychczas okupowane terytoria Mandżurii i Mongolii, nadając im dużą dozę Autonomii(Min. pozwolono Rodzinie Pu YI zachować swoje ziemie w tym pałac w Changchun w Mandżurii). W 1957r, oficjalnie nawiązano nowe stosunki z Japończykami, i zawiązano podstawy gospodarczej współpracy z rządami Korei i Dalekiego wschodu. Po wojnie, Nastąpił rozwój gospodarczy kraju, przez który w 1968r Chiny były w pierwszej dziesiątce najbogatszych krajów świata, i 2 pod względem gospodarek w Azji(Na pierwszym Japonia, a na 3 Malezja).
Dalsze dekady przynosiły dalszy rozwój gospodarczy kraju. zacieśniano Relacje gospodarcze z Koreą, Japonią, i Dalekim wschodem, powołując 18 marca 1976r Współpracę Seulską, skupiającą właśnie te kraje.
Lata 1990-teraz[]
Koniec Wojny Południowoamerykańskiej w 1989r, i upadek Unii Północnoamerykańskiej, spowodował kryzys lat 90, który wywołał min. III kryzys Afrykański. Złą sytuacja gospodarcza nie ominęła Chin. to właśnie wtedy do dymisji podał się cały rząd Partii socjaldemokratycznej.
W 2008r, Chiny stały się drugim najbogatszym Państwem na Ziemi, wyprzedzając USA, które w 1989r obaliły autorytarne rządy partii republikańskiej, i ustanawiając demokrację.
Polityka zagraniczna[]
Tsai Ing-Wen-Obecna Prezydent Republiki Chińskiej
Chiny, aktualnie należą do Współpracy Seulskiej, oraz jest obserwatorem i partnerem ASEAN. Chiny mają bardzo dobre relacje też z Europą, oraz krajami Afrykańskimi, gdzie Inwestowano pomagając tym samym ustanowić na nowo ład i porządek po III kryzysie.