Republika Polska - Państwo Powstałe na terenach dawnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, Po konferencji w Norymberdze jako państwo marionetkowe Cesarstwa Niemieckiego, w 1922 Stało się odrębną republiką niezależną.
Historia[]
Po I wojnie światowej zakończonej w 1918r. Niemcy i Austrio-Węgry zobowiązały się do utworzenia Państwa Polskiego po nacisku Francji i Wielkiej Brytanii. Traktat Norymberdzki zakładał utworzenie Królestwa Polskiego z Radą regencyjną stworzoną przez króla Wilhelma i jego najbardziej zaufanych posłów, sprawującą władzę przez 4 letnią kadencję. W rządzie zasiadały również polskie partie opozycyjne jak Demokratyczne Stronnictwo Ludowe i Unia Polskich Socjalistów. W latach 1920 - 1922r. Doszło do największej akcji opozycyjnej w historii, gdzie żadna ustawa Rady Regencyjnej nie przeszła przez głosowanie. Doszło do zahamowania rozwoju i rozwiązanie sejmu, a król Niemiec abdykował na rzecz utworzenia nowego rządu niezależnego. W tym samym roku doszło do zamachu stanu dowodzonego przez ruch nacjonalistyczny, który opanował cały kraj swoimi bojówkami masakrując ostatnie oddziały niemieckie i kradnąc ich broń. W Polsce zapanowała junta wojskowa, rozwiązana w listopadzie 1922. Spisano wtedy nową konstytucję nazwaną czerwcową, aby uczcić miesiąc abdykacji Wilhelma z tronu polskiego. Zgodnie z konstytucją najwyższą głową państwa został prezydent, zmieniając rolę króla tylko jako dyplomatę międzynarodowego. Zawiązany został sejm, w którym władzę sprawował Obóz Narodowy Radykalnie, wraz z opozycją demokratyczną i neutralną. Konstytucja delegalizowała wszelkie partie lewicowe.
Sytuacja Polityczna 1918-22.[]
Nowo utworzone państwo stało się Królestwem Marionetkowym Cesarstwa Niemieckiego. Cesarz Wilhelm utworzył Radę Regencyjną złożoną z lojalistów korony cesarza. Pozwolił na częściowo wolne wybory do parlamentu, jako fikcyjną możliwość wyboru. W sejmie miejsca zajmowało 60% posłów Rady Regencyjnej, 20% Demokratycznego Stronnictwa Ludowego, 10% Obozu Narodowo Radykalnego, 8% Mniejszości Kresowej i 2% Unii Polskich Socjalistów. Pierwsze 2 lata stały się latami rozwoju gospodarczego i społecznego. Polska Stała się jedną z najstabilniejszych gospodarek w europie, Jednak większość produktów i pieniędzy były wysyłane do Cesarstwa Niemieckiego. Nie podobało się to ludziom i partiom opozycyjnym, więc w 1920 roku domagali się nowych wyborów, do których jednak nie doszło. W tym samym roku opozycja zajęła parlament wpuszczając 10% posłów rady regencyjnej, dzięki czemu żadne z głosowań od 1920 - 1922 nie wyszło poza fazę głosowania. Efektem tego było załamanie gospodarki oraz rewolucja nacjonalistów, którzy zwęszyli okazję na przejęcie władzy. Dokonali masowej egzekucji w parlamencie na wszystkich posłach, oraz zajmując cały parlament swoimi bojówkami. Widząc napiętą sytuację Wilhelm wysłał do sejmu część wojska i specjalnie utworzony oddział straży poselskiej, która miała wprowadzić do sejmu wszystkich posłów rady regencyjnej i pacyfikować rewolucjonistów. po trwającej 3 dni ofensywie, wojska niemieckie zostały rozbite, a cały ich sprzęt został przejęty. Cesarz Niemiec postanowił abdykować na rzecz nowo utworzonego rządu w zamian za zawieszenie broni. Po jego abdykacji w Polsce zapanowała junta wojskowa, w której rząd sprawował marszałek Antoni Jurandzki. Junta została rozwiązana w listopadzie 1922r, która została zastąpiona nowo sformowanym sejmem, w którym pojawiła się opozycja demokratyczna. Wszystkie partie lewicowe zostały zdelegalizowane, a ich członkowie zamknięci w więzieniach, obozach pracy lub skazani na śmierć.