Rewolucja Szarych mundurów (Legacy of Reich)[]
Rewolucja szarych mundurów (z hiszp.-la revolución de los uniformes grises)-wojna domowa w Republice Argentyny trwająca od 21 listopada 1946r, do stycznia 1947r.
Ewakuacja Hitlera[]
W kwietniu 1945r, Wraz z ofensywą aliantów, oraz powstaniami w Polsce, i innych okupowanych krajach, Adolf Hitler z rodziną, oraz kilkoro innych najważniejszych dygnitarzy, uciekli do proniemieckiej Hiszpanii, rządzonej przez G. Francisca Franca, gdzie udzielono im schronienia. W czerwcu 1946r, Hitlerowi i jego toczeniu nakazano przedostać się do Portugalii, gdyż Alianci, prawdopodobnie złapali trop Hitlera. 14 lipca 1946r, z portu w maderze, statek z Hitlerem i resztą wypłynął na Cabo verde, gdzie mieli przeczekać ten okres, by potem wyjechać do Argentyny. Docelowo, mieli tam być przez minimum miesiąc, jednak niespodziewany atak aliantów[też na kolonie] na Hiszpanię i Portugalię, przyśpieszył te plany. 10 listopada, francuskie oddziały desantowały się na największej z Wysp. cztery dni później, 6 listopada, samolot pasażerski był przygotowany do lotu. Hitlerowi i reszcie dano fałszywe dokumenty. o godz. 4.50, samolot wyleciał w stronę Argentyny.....
Przylot do Argentyny[]
14 listopada o godz. 12.30, samolot z Hitlerem i resztą wylądował na małym lotnisku wojskowym 440 mil na zachód od Buenos Aires. Było to lotnisko należące do Narodowej armii Argentyny, faszystowskiej organizacji, która miała wywołać rebelię w Argentynie.
Rewolucja[]
Ciężarówki wojskowe faszystów, podczas defilady z okazji zajęcia Cordoby, 30 listopada 1946r.
Żołnierze sił rządowych podczas bitwy o Rosario, 13 grudnia 1946r
21 listopada 1946r, doszło do pierwszych starć z regularnymi siłami rządu. pierwszym celem miało być opanowanie północnej części kraju, by potem ruszyć na południe. Wojskami miał dowodzić gen. Ferdinand Pascal. 23 listopada, Adolf Hitler w wojskowej radiostacji niedaleko Cordoby wygłosił orędzie do "Narodu Argentyńskiego". Odbiór Argentyńczyków na to był ogromny. Kiedy wojska faszystów, zajęły Cordobę 30 listopada, Lud wręcz rzucał się pod ciężarówki. Cordobę uczyniono wtedy tymczasową stolicą, jak to określano "Wielkiej Argentyny". Rząd, zaskoczony rebelią, na początku rebelii nie robił nic, a wojska były w rozsypce. 9 grudnia, gen. Edelmiro Julián Farrell pokierował dywizje z miasta Rosario, naprzeciw faszystom, do miasteczka Villa maria. Tam też, wywiązała się jedna z większych bitew tej rewolucji, wygrana przez faszystów, i zakończona ucieczką oddziałów Gen. Farell'a nad ujście La platy. Faszyści wykorzystali okazję, i ścigali siły rządu. Z tego powodu wywiązała się Bitwa pod Rosario(27-29 grudnia 1946r), i bitwa o (30 Grudnia 1946r-3 stycznia 1947r), wygrane przez faszystów.
Interwencja aliantów[]
Kiedy wybuchła rewolucja, alianci(USA, Wielka Brytania, Francja, Niderlandy, i Brazylia) zakończyły przeszukiwanie terytoriów Hiszpanii i Portugalii(wojna iberyjska), oraz ich kolonii. Francuzi zresztą podczas tej wojny byli 50km od lotniska na Cabo verde, z którego startował Hitler.
Wraz z wybuchem rewolucji, Sprawą szczególnie zainteresowała się Brazylia, która w zasadzie graniczyła z Argentyną. Już 22 listopada 1946r Rządy USA, Francji, i Wielkiej Brytanii zostały powiadomione o możliwym pobycie Hitlera w Argentynie. Wszelkie wątpliwości rozwiały się po orędziu Hitlera, i zajęciu Cordoby. Wtedy też, Brytyjczycy i Amerykanie podjęli decyzję o interwencji.
Desant z Falklandów[]
5 grudnia 1946r, w Puerto Santa Cruz wylądował desant żołnierzy Brytyjskich i Amerykańskich(Brytyjskich nazywano "Venganza británica"-Brytyjską zemstą, gdyż tak nazywał ich Hitler, pamiętający niepowodzenie np. Bitwy o Anglię). ich zadaniem była pomoc wojskowa siłom rządu. Do pierwszych starć faszystów z żołnierzami aliantów doszło podczas Bitwy pod Las plumas, 15 grudnia 1946r. Siły, dowodzone przez Bernarda Montgomery'ego, który poprowadził aliantów poprowadził do zwycięstwa podczas bitwy pod El alamein w 1942r. stanęli oni naprzeciwko faszystom, dowodzonych przez gen. Jorge'a Silvy, byłego dowódcę Armii Argentyńskiej, który po odejściu z wojska przeszedł do Narodowej armii Argentyny, gdzie 19 listopada został wytypowany przez dowództwo na drugiego dowódcę rebeliantów. Poprowadził on faszystów do zwycięstwa w min. bitwie pod San Luis(1-3 grudnia 1946r). Brytyjczycy, pod groźbą okrążenia przez siły faszystów, musieli ewakuować się na południe. tam też, Dowództwo nakazało im Próbować przebić się przez tzw. linię Silvy, do Buenos Aires, co zakończyło się kolejnym niepowodzeniem, podczas którego Montgomery dostał się do niewoli, ale został zamieniony na Oficera Johna Arnoldsa.
Ofensywa Brazylijska[]
Już 25 listopada, siły Brazylijskie przekroczyły granicę w celu wsparcia sił rządowych. Po raz pierwszy wzięły udział w bitwie pod Reqonquista, 29 listopada-2 grudnia 1946r. była to bitwa krwawa, i wyczerpująca, która osłabiła i Brazylijczyków, jak i północną flankę sił gen. Ferdinanda Pascala. Ten, gdy się o tym dowiedział, nakazał tymże siłom wycofać się do Tostado, gdzie czekało na nich wsparcie. Po raz drugi, Brazylijczycy zmierzyli się z faszystami podczas Bitwy pod Villa Maria, gdzie połączone siły Brazylijsko-Argentyńskie znów przegrało. po tym, Nakazano Brazylijczykom wycofać się do Buenos Aires, gdzie miały pomóc w obronie miasta.
Bitwa o Buenos Aires(13-19 stycznia 1947r)[]
10 stycznia, Oddziały Gen. Pascala zajęły miejscowości Lujan, Canuelas, i Campana, z celem okrążenia miasta od strony lądowej. 3 dni później, siły Narodowej armii Argentyny weszły na przedmieścia, gdzie zaczęły się walki z połączonymi siłami rządowymi, oraz Brazylijskimi, Brytyjskimi, i Amerykańskimi. Morale wojsk aliantów po wcześniejszych klęskach był słabe, w porównaniu do sił faszystów, których siły rozrosły się od 10 000tys. rebeliantów, do ponad 140-180 tys. żołnierzy, dzięki poparciu ludu, oraz przechodzeniu żołnierzy rządowych na ich stronę. początkowo, siły Alianckie odparły ofensywę flanki północnej na przedmieścia, i odparły je do miejscowości San Isidro. Jednak gdy Alianci skupili swe sił na flance północnej i zachodniej, gdzie toczył się bardzo ciężkie walki, siły dowodzone osobiście przez Gen. Pascala, w fantastycznym nocnym rajdzie 16 stycznia 1947r zaatakowało, rozbiło słabe pozycje wojsk Amerykańskich, i o godz. 4.15 zajęto południe miasta. Zdezorientowane siły aliantów, zostały wypchnięte do dzielnicy Almagro, gdzie po czterodniowych walkach ostatecznie skapitulowały 19 stycznia o godz. 19.00, co jest uznawane za datę zakończenia rewolucji.
Skutki[]
Skutkiem była śmierć dyktatora Juana Perrona oraz rozstrzelania członków jego rządu, śmierć od 200 tys. do 800 tys.. osób , oraz przejęcie władzy przez Faszystów na następne 47 lat. W tym czasie, Argentyna doświadczy represji, i masowych mordów.
20 stycznia 1947r, Adolf Hitler przemówił do ludu na placu przed pałacem prezydenckim w Buenos Aires. Hitler, przyjechał z Cordoby 18 stycznia, dzień przed kapitulacją ostatnich oddziałów rządu i aliantów.
Oddziały faszystów wkraczają na przedmieścia Buenos Aires, 17 stycznia 1947r.
"Narodzie Argentyński! Dzisiaj, ten kraj, ta ziemia, ten naród, wkracza w nową erę. Po wielu cierpieniach, Nasz lud odzyska wreszcie chwałę z czasów imperium Hiszpańskiego! Niech żyje Argentyna! (…)"