Bolesław VI(1414-1487)-Król Polski z dynastii Małachowskich
Życiorys[]
Przed wstąpieniem na tron[]
Bolesław urodził się w zamku książęcym w Bratysławie w 1414r, jako jedyny syn ówczesnego następcy tronu, Jana I. Gdy Bolesław miał rok, Jego ojciec wstąpił na tron jako król Polski. Dzieciństwo spędził na dworach w Krakowie i Wilnie gdyż był on przygotowywany jako potencjalny Wielki Książe Litewski. Książe na dworze w Wilnie nauczył się jężyka Litewskiego i Ruskiego. W 1430 roku wyjechał w podróż po Europie w trakcie której nauczył się jężyka niemieckiego i francuskiego. W 1431 podczas pobytu na dworzę księcia Burgundii Filipa III Dobrego poznał on jego najstarszą córkę Elżbietę w której się zakochał po uzyskaniu od jej ojca zgody na ślub doszło do zawarcia małżeństwa w grudniu 1431r. Z tego małżeństwa doczekał się dwóch synów Zygmunta (późniejszy Zygmunt II, drugi król Polski i Litwy w unii Personalnej oraz Pierwszy Cesarz Zjednoczonej Korony Polsko-Litewskiej) i Ludwika oraz córki Izabelli. W połowie 1432 powrócił on na dwór królewski. Po śmierci ojca w wieku 18 lat został koronowany na króla Polski jako Bolesław VI.
Panowanie[]
Na początku swego panowania król zatwierdził przywileje szlacheckie nadane przez swego ojca. W styczniu 1434 roku przyszedł na świat następca tronu Książe Zygmunt który przy okazji narodził otrzymał tytuł Wielkiego Księcia Słowacji który posiadał każdy przyszły następca tronu. W maju został wezwany do Wilna przez ciężko schorowanego Wielkiego księcia Litewskiego Władysława Jagiełę. Dnia 1 czerwca zmarł Władysław Jagiełło a król Bolesław VI zgodnie z układem o dziedziczeniu który został zawarty między Wielkim Księciem a dziadkiem obecnego króla Zygmuntem I. Król Bolesław został koronowany na Wielkiego księcia Litewskiego dnia 5 czerwca tego samego roku. Nie wszystkim możnym spodobał się fakt że władcą Litwy został król Polski. Z powodu braku porozumienia między niezadowolonymi możnymi doszło do wystawienia na tron Litewski dwóch kandydatów Świdrygiełły który był młodszym bratem Władysława Jagiełły i Zygmunta Kiejstutowicza który był kuzynem Jagiełły. Doszło do Wybuchu Litewskiej Wojny domowej
LITEWSKA WOJNA DOMOWA[]
Bolesław osobiście dowodził wojskami podczas Bitwy pod Kijowem odbytą 13 czerwca 1434r. podczas tej bitwy, zginął Świdrygiełło, a jedynym pretendentem pozostawał Zygmunt. Jednak nic nie mogło już zatrzymać rozpędzonego rycerstwa Polsko-Litewskiego, które w 1435r, nie tylko ostatecznie zakończyło powstanie, ale też pochwyciło Zygmunta. Jednak na skutek porozumienia zawartego pomiędzy Bolesława a Zygmuntem postanowiono że Zygmunt i jego potomkowie będą mogli ubiegać o tron Litewski w przypadku wygaśnięcia rodu Małachowskim. Ponadto Zygmunt otrzymał tytuł księcia Rusi Halicko Wołyńskiej. Zygmunt został założycielem bocznej linii Giedyminowiczów znanej jako Giedyminowicze Haliccy która panowała w Haliczu do 1567r.
Okres Stabilności[]
W 1436 król podpisał tzw. statuty grodzieńskie, które umożliwiły szlachcie Litewskiej przywileje takie same jakie miała polska szlachta. W 1438 roku przyszedł na świat drugi syn pary królewskiej Ludwik, za to rok później na świat przyszła córka Bolesława, Izabela. W 1447r, Zrobiono kolejny krok w kierunku zjednoczenia Polsko-Litewskiego, a mianowicie podpisano układ Wileński, zrównujący szlachtę Polską i Litewską. W 1454r, Przyłączono również Karpaty.
Droga ku cesarstwu[]
W 1468r, Bolesław wysłał posłańca w stronę Watykanu, gdzie miał on się porozumieć z Papieżem co do mianowania Bolesława na Cesarza. Wniosek został przyjęty, jednak działania, które miały koronować Króla Polski na Cesarza, zaczęły się dopiero w 1484r.
Śmierć[]
Król zmarł w wieku 73 lat, co jest swoistym rekordem wśród panujących tego okresu.
Syn Bolesława, Zygmunt II. w 1494r, został koronowany na Cesarza zjednoczonej korony Polsko-Litewskiej, dzieła jego życia, i największego osiągnięcia dynastii Małachowskich.