Stanisław I(1625-1672)-Cesarz Zjednoczonej Korony Polsko-Litewskiej z dynastii Batory.
.jpg){kind=link}
Życiorys[]
Przed objęciem władzy[]
Stanisław przyszedł na świat 17 maja 1625 jako jedyny syn ówczesnego cesarza Jana III i jego żony Henryki Burbon księżniczki francuskiej. W wieku 18 lat wyjechał na studia na uniwersytet w Padwie gdzie między innymi nauczył się włoskiego .Po powrocie z Włoch wziął ślub z Anną d'Este córką księcia Modeny Alfonsa III i jego żony Izabelli Sabaudzkiej. W ostatnich latach panowania swego ojca pełnił funkcję regenta. Po śmierci cesarza Jana III został koronowany na nowego władcę jako Stanisław I.
Panowanie[]
Wojna że Szwecją[]
W 1669 roku Szwedzi pod wodą króla Karola XI wkroczyli do Inflant rozpoczynając tym Wojnę inflandzką. W czasie konfliktu doszło do kilku ś zwycięstw pod Kokenhausen(1669) pod Białym Kamieniem(1670) i Kircholmem(1671).W wyniku tych zwycięstw doszło do podpisania pokoju ryskiego w wyniku którego zachowano Inflanty. W wojnie tej wojskami dowodził hetman Wielki Koronny Jan Sobieski(przyszły cesarz Jan IV) który w dodatku był kuzynem cesarza poprzez jego matkę Annę Batory(córkę Bolesława VII).
Rokosz Wiśniowieckiego i śmierć cesarza[]
W wyniku nałożenia wysokich podatków podobnie jak za rządów Jana III doszło do wybuchu w sierpniu1672r. rokoszu szlachty pod przywództwem Michała Wiśniowieckiego. Na czele wojsk wyruszył sam cesarz Stanisław I. Rokosz zakończył się po zwycięskiej bitwie pod Kijowem(6.VII.1672) w trakcie której został ciężko raniony sam cesarz w wyniku czego zmarł 8 sierpnia 1672. Po nim na tronie zasiadł Jan Sobieski który rządził jako Jan IV
Śmierć[]
Stanisław zmarł od ran odniesionych podczas bitwy pod Kijowem, jako ostatni członek Rodu Batorych. Porażki odniesione przez jego poprzedników, jak utrata Śląska, Siedmiogrodu, oraz rokosze, dawały jak się później okazało sygnały o jednej tematyce.
Upadek Zjednoczonej korony stawał się faktem.