Włoska wojna domowa(Legacy of Reich)

Włoska wojna domowa (Legacy of Reich)

Włoska wojna domowa w 1946r. Na czerwono zaznaczono rojalistów, na niebiesko demokratów, na fioletowo komunistów, a na brązowo separatystów Sardyńskich

Włoska wojna domowa -Konflikt trwający na półwyspie Apenińskim w latach 1946-1950

Przyczyny

Główną przyczyną, było referendum przeprowadzone w Królestwie Włoch w 1946r, w którym Wygrali monarchiści, co zostało odebrane przez demokratów jako sfałszowane. W konflikcie brały udział cztery strony: Rojaliści[zwolennicy Monarchii], Włoski front demokratyczny[zwolennicy republiki], Italijska armia ludowa[Komuniści], i Ruch wolności Sardyńskiej[separatyści] .

Początek

Historycy są zgodni, że bezpośrednią przyczyną było Referendum z 15. maja 1946 podczas którego zwyciężyli zwolennicy Monarchii, wygrywając w stosunku 66/34. wynik ten, był dość pozytywny jak na monarchię, gdyż poprzedniego monarchę, kojarzono głównie z II wojną światową, i Benito Mussolinim, okrytym złą sławą "Duce". Do pierwszych starć doszło 20 maja 1946r w Rzymie, Neapolu, I w Wenecji, gdzie zwolennicy Demokratów starli się z siłami rządowymi, wznosząc okrzyki Traditori!(Zdrajcy!) Początkowo pokojowe marsze szybko przerodził się w zamieszki. Podczas tzw. "Czarnej środy" zmarło 11 osób. dwa dni później, w Bolonii, gdzie również były zamieszki, wystąpił działacz demokracji- Alcide De Gasperi. Wzywał on do "Ostatecznego rozprawienie się z zdrajcami", oraz do "Walki o wolność wielkiej Italii"

Wojna domowa

24 maja rząd wprowadził na tereny Włoch stan wyjątkowy. Ówczesny król, Umberto II w orędziu do Włochów przyznał;

"To jest chwila, w której Włosi zdecydują, w jakim państwie chcą żyć, i jak chcą żyć(…). Naród Italijski będzie bronił swojego Honoru i suwerenności!(…)"

Flaga Italijskiej armii ludowej

30 maja 1946r, w Bolonii, utworzono Włoski front Demokratyczny, a jego siedzibą uczyniono właśnie Bolonię. Na przywódcę ruchu wyznaczono właśnie A. D. Gasperi, który objął stanowisko premiera "Demokratycznych Włoch". FDI w następnych dniach zajęła prawie 20% kraju. Tymczasem 4 sierpnia 1946r, w Bari, Włoscy komuniści wraz z socjalistami utworzyli Italijską armię ludową. Komuniści mieli posłuch głównie na biednej, południowej części Kraju, gdzie ludność utrzymywała się głównie z rolnictwa. duże poparcie Komuniści zdobyli również na północy kraju.

Sardynia

Flaga państwa Sardyńskiego

Tymczasem 20 listopada 1947r, w Cagilari, stolicy Sardynii ogłoszono opinii międzynarodowej powstanie Republiki Sardyńskiej. Na jej czele na razie stał Ruch wolności Sardyńskiej-prawicowo-nacjonalistyczne ugrupowanie separatystyczne. jak się miało okazać, dzięki wyspiarskiemu położeniu, oraz tym, że Włochy kontynentalne[i Sycylia] były zajęte wzajemnym wyrzynaniem się, Sardyńczycy Usprawniali swoje państwo i się przygotowywali do ewentualnego desantów Włochów. jak się miało okazać, czekano na ten desant 74 lata.

Lata 1948-1950 i koniec konfliktu.

Podczas następnych dwóch lat, następowały krwawe walki w całym kraju (Poza Sardynią). Państwa alianckie różnie wspierały strony walczące-Brytyjczycy i Francuzi wysyłali pomoc siłom rządowym, a USA-Demokratom. natomiast Albańczycy-Komunistom(jak na Albanie ta pomoc była spora). Decydującym momentem w tej wojnie, byłą Bitwa o Viterbo, podczas marszu demokratów na rzym. siły rojalistów, odparły atak, i rozpoczęły kontrofensywę. przegrana ta, dość obniżyła morale FDI, gdyż zmarł trafiony kulą właśnie A. D. Gasperi , najważniejszy autorytet wśród demokratów, i przywódca FDI. -Giuseppe Pela. Nowy przywódca nie cieszył się takim autorytetem i poważaniem jak jego poprzednik, gdyż wywodził się z mniej znaczącej frakcji, oraz zupełnie nie potrafił dowodzić wojskami. to właśnie przez nieudolność jego gabinetu, rojaliści odbili Neapol, oraz natarli na Florencję 17 kwietnia 1948r.

Porażki te, spowodowały rozłam wśród sił demokratycznych. jako pierwsi z koalicji jako odrębna siła wyszli post-faszystowscy nacjonaliści z ugrupowania Włoskiego ruchu społecznego. ich siły, przez krótki czas kontrolowały do końca wojny południowe rubieże kraju dotychczas kontrolowane przez FDI. jako drudzy, wyszli chadecy, jednak postanowili oni dołączyć do rządu. podobne problemy, mieli komuniści. masowe czystki i rozstrzelania(masakra w Catanii-23 maja 1949r), przyniosły im opór dotychczas przychylnej im ludności sycylijskiej, i defensywę przerodzoną w pierwszych miesiącach 1950r masowy odwrót, ucieczki do Albanii, i ostatecznie kapitulację Italijskiej armii Ludowej w 10 sierpnia 1950r w Syrakuzach.

W tym samym czasie, Rojaliści wraz z akompaniamentem wiwatów cywili, zdobyli 17 maja 1950r Bolonię-siedzibę FDI. spowodowało to masowy chaos, a w ostateczności kapitulację w listopadzie 1950r.